تا ز گرد انتظارت مستفیدم کرده اند

روسفید الفت از چشم سفیدم کرده اند

نوبهار گردش رنگ تماشا نیستم

از قدم آیینهٔ شوق جدیدم کرده اند

نغمه ام اما مقیم ساز موهوم نفس

در خیال آباد پنهانی پدیدم کرده اند

تا نفس باقی ست از گرد من و ما چاره نیست

هرزه تاز عرصهٔ گفت و شنیدم کرده اند

دیده ی قربانی ام برگ نشاطم حیرت است

از کفن خلعت طرازیهای عیدم کرده اند

آرزو تا نگذرد زین کوچه بی تلقین درد

طفل اشکی چند در پیری مریدم کرده اند

یأس کو تا همتم سامان آزادی کند

عالمی را دام تسخیر امیدم کرده اند

چون نفس از ضعف جز قلب هوا نشکافتم

فتح باب بی دری وقف کلیدم کرده اند

حسرت من می تپد همدوش نبض کاینات

در دل هر ذره صد بسمل شهیدم کرده اند

بیدل از پیری سراپایم خم تسلیم زنخت

سرو ین گلزار بودم شاخ بیدم کرده اند